Vira Bismillah deyip başlayalı tam on beş ay olmuş.
Fetret dönemimse on beş ayın üçte biri maalesef... Bu kadar sürede hep aklımda, gönlümdeydi yazmak...
Ama ülkeye dönüşün, öncesinde ve sonrasındaki yoğun telaşın yanı sıra, döndükten sonraki hayatı yeni baştan düzene koyma, hayata yerleşme ve çocukları yerleştirme çabası yazılarıma ara vermeme sebep oldu ne yazık ki...
Bu arada benden kaynaklanan etkenler olduğu kadar, dış mihraklarında etkisi var. (Günlerce internet bağlantımızı kurmayı başaramayan internet şirketi gibi.)
Bu aylarda çok şey birikti hayata dair, yaşananlara dair... Yine yeniden yerleşme, Amerika'daki gibi sil baştan olmasa da baştan yeni bir düzen kurma, rutini yakalama çabalarım yavaş yavaş nihayete erdi, çok şükür.
Ve Eylül geldi, hayat düzene girdi. Benim için Eylül düzen demek, yeni bi sezon demek, yazın rehavetinden arınmak demek vee yazılara dönüş demek...
Bu fetret döneminde başta ailem olmak üzere arkadaşlarımdan,
yakınlarımdan, blogu takip edenlerden, "hadi ne zaman yeni yazılarını okuyacağız, ne zaman start vereceksin" diyen herkese beni yeniden yüreklendirdikleri için teşekkürler.
İşte döndüm.
İşte burdayım.
Aylardır biriktirdiklerimle, içimden geçenlerle, bazılarının içinden geçipte yazdığımda "vay tam bende böyle hissediyordum" diyecekleri denemelerimle, yine yeniden "vira bismillah"...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder